Çalışma içinde olduğum, kendimi, meşguliyet sebebim olan işten sıyırdığım bir vakitti ki her zamanki gibi günün haberlerine göz gezdirdiğimde denk geldiğim haber başlığı dikkatimi çekiverdi. Ulan dedim, neden diye ekledim. Başlık Zebra çizgisinin sırrının çözüldüğüydü. Zebra çizgilerinin sırrı çözülmüş, ülkem insanın tek derdinin günübirlik yaşamdan farkı kalmayacak şekilde kazanıp harcama olmasının nedeni çözülmedi, çözülmeyecek dedim. Bu bir gerçek ki ülkede insanlar çalışıyor ki bu içinde bulunduğumuz ekonomi ile o da zor, her neyse. Çalışıyor. Geçinmek için çalışıyor. Gelişmek isteği yok oluyor.  Eğitim, geçinme derdi derken alınmıyor. İnsanlar gezme, keşfetme olayından nasiplenemiyor. Böyle bir ömür geçirip de  100 yaşında hakkın rahmetine kavuşana gel de “ zaten çok şey yaşadı gördü” de, denilmiyor. Eline mesleğini alınca öde! Denen sistemle eğitime destek verilmiş olmuyor. Eğitimin olmaması gelecek nesli olumsuz etkiliyor. Eğitimsizlik sistemli bir şekilde büyüyor. Ve böyle düşünene, bana hak verene inanın sebep zebra olabiliyor.