Son yıllarda bazı cemaatler ve tarikatlar islamiyeti kendi yaşayış anlayışlarına göre
tanımlamaya başladılar.
Bu hem günah hem de sapkınlıktır.
Günümüz Müslüman toplumlarının demokrasiye mesafeli duruşlarının, modern dönem İslamcı
düşünürlerin ‘modern devlet’ kavramını yeterince yorumlayamadıklarından kaynaklandığı kanaatindeyim.
Eğer demokratik sistemi ve onu destekleyen ‘liberal ahlakı’ görmezden gelirseniz, doğal olarak
tasarladığınız devleti de bir ‘kontrol ve kısıtlama’ mekanizması olarak görmeye başlarsınız. Bu anlayışın,
Müslüman toplumları totaliter yönetimlere mahkum eder.
Maalesef Müslüman toplumlardaki bu zihinsel sapma, çok fazla özgürlüğün Müslümanları doğru yoldan
saptıracağı gibi tehlikeli bir anlayışın doğmasına yol açmıştır. Öyle ki kimi ulema, işi İslami eğilimli despotları
desteklemeye kadar götürmüştür. Bugün bile İslam ülkelerindeki kimi İslami çevreler, halk iradesine dayalı
demokrasiyi İslami ilkelerden sapma olarak görmektedirler. Ne yazık ki Müslüman toplumlarda halkı doğru
yolda tutmak üzere seçilen bu otoriterlik anlayışı özgürlüğün değil, bozgunculuğun kaynağı olmuştur.
İslam siyaset düşüncesinin en büyük yanılgısı, İslami ilkelere dayalı bir devletin, halkı İslam’a göre
yaşatmaya zorlama hakkına sahip bir devlet olduğu yolundaki yanlış kanaattir. Oysa İslami öğretinin temel
prensipleri dikkate alındığında; Müslümanların talep ettiği yönetim şekli, çoğulculuğa dayalı bir
özgürleştirme modeli olmak durumundadır.
İşte tam da bu yüzden yaşadığımız dünyanın gerçekliği dikkate alındığında, Müslüman olsun ya da olmasın
bütün topluluklar için demokratik model bir ihtiyaçtır. Müslüman toplumların yüzyıllar içinde yaşadığı
tecrübeler göstermiştir ki demokrasi dışı arayışların hemen tümü despotizmle sonuçlanmıştır.