Tabii gıdalar almalı, katkı maddeli gıdalardan uzak durmadır.

Bununla ilgili olarak bir ayette ''İnsanoğlu ne yediğine bakmaz mı?'' denilmiş ağızdan giren ve çıkana dikkat edilirse cennet hak edilir denilmiştir.

Gıdaların bozuk olması insan fıtratını da bozduğu bir gerçektir.

Hatta bunun ilgili bir örnek verirsek, bozuk gıdaları piyasalara süren kişiler bu gıdayı yiyen, hastalanan hatta ölen insanlar nedeniyle buna sebep olan kişiler Cenab-ı Hak katında katil olarak değerlendirilir.

      Osmanlıda gıda denetimi çok önemliydi.

Ekmeği iyi pişirmeyen fırıncılar hapse bile atılırdı.

Eskiden özel okulda görev yaparken ilk tenefüste çocukların hemen kantine koştuğunu görürdüm.

Sabah kahvaltısını yapıp yapmadıklarını sorardım.

Onlarda bana ''evet hocam ben evden çıkarken annem uyuyordu onun için kahvaltı yapmadım'' derlerdi.

Oysaki ABD ve Avrupa'nın bir çok okullarında girişte çocuklar kontrol edilir. Eğer kahvaltı yapmadan gelen öğrenci var ise okul yönetimine haber verilir.

      Çocukların beslenmesi ana rahminden başlayarak gençlik dönemine kadar devam etmektedir.

Bununla ilgili olarak kişinin kazancının %60'ını gıdaya harcaması gerekmektedir.

Konumuza dönersek çocuğun üç hakkı vardır.

İyi bir isim verilmeli (anlamı güzel), ilim veya sanat öğretilmeli, zamanı gelince de evlendirilmedir.

Bir görüşe göre de 18 yaşına gelen kadın veya erkek kendi reyine göre evlenebilir.

Peygamber efendimizin sünnetine göre çocukların hakları; Cenab-ı Hakkın emanetidir.

Hayat hakkının korunması, helal rızık hakkı, süt emme hakkı (en çok iki yıl), önce anne tarafından şefkatle terbiye edilmesi (asla şımartılmamalı,şımarık çocuktan bedbah insan olur) aile içinde bakılması, yerinin temiz ve güzel olması, erkek çocuk için sünnet ettirilmesi, dövülmemesi ve incitilmemesi, anne ve baba yanında büyütülmesi, çocuklara eşit muamele edilmesi oldukça önemlidir.

Bununla beraber farz ilimler öğretilmeli (abdest,namaz,oruç) gibi güzel yazı ve güzel konuşma öğrenmesi, Kur'an öğrenmesi, camiye götürülmesi, spor faaliyetlerine katılması, kırlarda gezi yaptırması, sosyal yönünün geliştirilmesi dikkate alınmalıdır.

Günümüzde bilhassa arkadaş seçilmesine önem verilmelidir.

Çocuğun başı boş bırakılmaması gerekmektedir.

Bununla ilgili hadiste kişi arkadaşının dini üzeredir denilmiştir.

Atalarımızda bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim demişlerdi.

Ayrıca insan insanın rahmanı, insan insanın şeytanıdır.

Okul çağındaki çocuklarımızın yetiştirilmesinde disiplinli bir hayat yaşamaları çok önemlidir.

Yaşadığı çevre toplum zamanında uyuyup, zamanında çalışması gibi aktiviteler önemsenmelidir.

Son olarak çöplükte gül bitmez.

Selam ve dua ile...