Usulüne göre ilim tahsilini ve sülukunu tamamladıktan sonra, ilim ve irfanını daha da mükelleştirmek için Arabistan'a gitmiş, Suriye ve özellikle de Mısır'da görüştüğü büyük alimlerden ilim tahsil ederek icazet almış, Medine'ye giderek orada yerleşmiş, Rasulüllah Efendimiz'e komşu olmuş, bir taraftan da çeşitli eserler telif etmiş, diğer taraftan da alet ilimlerini (gramerleri) ve yüksek ilimleri okutmakla meşgul olmuştur. 

Sonra Bandırma'ya dönerek 1172 (m. 1758) yılında vefat etmiş, Nakşibendiyye tarikatından Ali Efendi Dergahı avlusuna defnedilmiştir. 

Bu zatın şeyhler ve alimler arasında faziletiyle mütenasip şöhret kazanamamasının sebebi, eserlerinin basılmasına himmet olunmamasındandır.

"Ukdü'l-Feraid fî Hudûdi'l-Akâid" adlı eserinin önsözünde yazdığı eserlerinin seksene ulaştığını bizzat kendisi ifade etmektedir.

 Bunlardan 17 tanesi Bursalı Tahir Efendi tarafından "Osmanlı Müellifleri" adlı eserinde gösterilmiştir. 

Her biri konu ve içerik bakımından önemli eserlerdir.

 Bu eserlerden çoğu, babasının dergahında koruma altında olduğu gibi, son eserinin bir nüshası Yerebatan mahallesindeki Esad Efendi Kütüphanesi'nde bulunmaktadır. 

Yüce Allah sırrını takdis buyursun.