İşsizlik özellikle de genç işsizlik Türkiye’nin yumuşak karnı. Türkiye İstatistik Kurumu’na göre işsiz sayımız 3.5 milyon. DİSK-AR’a göre de 6 milyon. Bunun önemli bir kısmı genç işsiz. Bu sadece son 10 yılın 15 yılın meselesi değil. Türkiye’de işsizlik sorunu belki son 50 yılın en büyük meselesi.
Her şeyden önce şunu anlamak zorundayız. Biz insanımıza doğdu yerde, eğitim vermeli, orada iş ve aş sağlamalıyız. Bunun içinde büyük şehirlerimizde ne varsa en küçük şehirlerimde de aynı şeyleri burada yaşayan insanlara sağlamalıyız.
Sadece İstanbul’un nüfusu 15 milyon. Birçok ülkenin nüfusundan fazla insan bu şehrimizde yaşıyor. Doğup büyüdüğü şehirde yaşam şartlarını yetersiz bulduğu için her gün binlerce insanımız İstanbul başta olmak üzere büyük kentlerimize göç ediyor. Ankaralı, İzmirli, Adanalı, Antalyalı ve birçok kentimizin yaşayanları artık dışarıdan göç almak istemiyor. Çünkü biliyor ki, dışarıdan gelen her bir vatandaşımız, kendi iş imkanlarını daraltıyor.
Tepkisinde haksız mı ? Elbette ki, haklı.
Türkiye’de işsizliği körükleyen bir diğer önemli etken de ülkemizi yurt edinen göçmenler. Sadece Suriyeli göçmen sayısı resmi makamların açıklamalarına göre 3.5 milyon. Bunan Irak’tan, Afganistan’dan, Türk Cumhuriyetlerinden ve Afrika ülkelerinden gelenleri de eklediğinizde  rakam 5 milyonu geçiyor. Bu çok büyük bir rakam. Kaldı ki bunun önemli bir kısmı da Türkiye’ye çalışmak için geliyor.
Düşük ücretle ve Sosyal Güvenlikten yoksun çalışan bu kişilerin sayısının 3 milyonu aştığı ifade ediliyor. Oysa bizimde ilk etapta çalıştıracağımız kendi vatandaşımızın sayısı da bu kadar.       O halde sorun nerede düğümleniyor.
Bakın devletimiz son birkaç yıldır istihdamı artırmak için birçok kolaylık ve destek getirdi iş adamlarımıza. Ama beklenen çözüm ne yazık ki sağlanamadı. Çünkü çözüm önerileri sadece birkaç ayı kapsıyordu. Kalıcı çözümler üretilmiyordu.
Oysa devlet istihdamı artırıcı çabalara, iş verenlerin üzerindeki çeşitli vergi ve sosyal güvenlik yükünü kalıcı olarak kaldırmakla başlayabilirdi. Asgari ücretten vergi alınmaması, vergi ve prim yükünün asgariye indirilmesi, bunun kalıcı olması içinde istihdamı artıran işadamlarına ayrıca yatırım desteklerinin verilmesi yeterli olacaktı.
Yatırım yapan, ihracatı ve istihdamı artıran iş adamından 5 yıl, 10 yıl vergi alınmasa, istihdamın üzerindeki yükün azaltılması, bedelsiz arazi gibi şartlarla yatırımlar desteklense ne olur. Zaten mevcut şartlarda yatırım yapılmadığı için ne vergi toplanabiliyor ne de istihdama katkı sağlanabiliyor. Yani devlet 5 yıl, 10 yıl daha bu duruma katlansa, kurulan tesisler ayaklarının üzerinde kalma başarısını gösterdikten sonra da bu iş adamlarından vergi alınsa ne kaybımız olabilir ki?
2019 Mart ayında yapılacak olan Yerel seçimlere bu Cumhur ittifakına olumsuz olarak yansır.
Onun için iki partide el ele verip bu soruna kıs vadede radikal kararlar alarak üretime dönük istihdam yaratmalıdırlar.