“Bir kaşık bile tutamıyorum”

3 yıl içerisinde ellerinin kapanmaya başlamasıyla zor günlerin başladığını belirten Kaçmaz, “3 yıl öncesine kadar bir çay bardağı tutabiliyorken, şimdi kaşık bile tutamıyorum. Sağ elim işlevsiz hale geldi. Sol elimde kapanmak üzere. Vücut direncim de giderek düştü. 100 metre yürüyünce nefesim daralıyor. Banyomu annem yaptırıyor. Tuvalette de artık çok zorlanıyorum. Son dönemde artık dışarı da çıkamıyorum. Hastalığım zaten iyice ağırlaştı. Hiç değilse ellerim için bir şey yapılsa. Bunun yüzünden çok istememe rağmen okula da gidemedim. Açık öğretim okuyayım dedim. Kalem tutamadığım için onu da yapamadım. Hep bir şeylere engel oldu. Okuma biliyorum ama ellerim kapalı olduğu için yazamıyorum. Okumayı da kendi kendime öğrendim. Televizyondan öğrendim. Bazen de kardeşlerim yardımcı oluyordu. Benden bir önceki kardeşim de kelebek hastasıymış o da 50 günlükken vefat etmiş. Amcamın çocuklarında da vardı. Onlar da vefat etti. İsteğim ihtiyaçlarımı karşılayabilecek şekilde tedavi olabilmek ve eğitim görebilmek. Kimseye muhtaç olmak istemiyorum. Mümkünse evde eğitim için talebim var. Hep evdeyim ve tek başıma çok sıkılıyorum. Arkadaşlarım hepsi gitti. Köyde kimse de kalmadı” dedi.