Mina Otizmle Yaşam Derneği Yönetim Kurulu Üyesi Emel Kanberoğlu:
Kapılarını çaldığımız belediyelerden yanıt alamıyoruz. Sesimizi duyun!
Özel eğitime ihtiyacı olan çocuklar için harekete geçen Mina Otizmle Yaşam Derneği, sıkıntıları aşabilmek için harekete geçti. Yönetici Kanberoğlu, belediyelere çağrı yaptı.
Otizmli bireylerin ve ailelerinin yaşadıkları sıkıntılar Mina Otizmle Yaşam Derneği üyelerini isyan ettirdi. Büyükşehir Belediyesi gerekse Osmangazi Belediyesi ile ortak çalışma için attıkları adımların yanıtsız kaldığını söyleyen Dernek Yönetim Kurulu Üyesi Emel Kanberoğlu, “Bize sahip çıkın” sözleriyle yerel yönetimlere çağrıda bulundu.
‘BÜYÜKŞEHİR’DEN GERİ DÖNÜLMEDİ’
Seslerini duyurmak için her türlü girişimde bulunduklarını anlatan Mina Otizmle Yaşam Derneği Yönetim Kurulu Üyesi Emel Kanberoğlu, “Büyükşehir Belediyesi’ne başvurduk ama sesimizi duyuramadık. Yaz Okulu Proje’miz vardı. Hayata geçirmek için Büyükşehir Belediyesi’ne destek istemek için gittik. Ama bizim için hayal kırıklığı oldu. Geri dönüş olmadı. Çok zor böyle çocuklarla yaşamak. Hayatınız 7/24 çocuğa endeksli oluyor. Bu hastalıkla mücadelede sabır ve sevgi göstermekten başka çareniz yok. Bursa’da 980 otizmli kayıtlı çocuk var. Kayıt dışı olanlar da var tabii. Pek çok aile saklıyor. Kendi başlarına yetmeye çalışıyorlar. İnanın çok zor durumdayız” ifadelerini kullandı.
‘OSMANGAZİ, KAPILARINI AÇSIN’
Yerel yönetimlerin kapılarını sık sık çaldıklarını belirten Emel Kanberoğlu, “Osmangazi Belediyesi’nden randevu almaya çalışıyoruz. Ama geri dönmediler. 2-3 ay önce görüşme talebinde bulunduk. Bize geri dönsünler, kapılarını açsınlar. Bu çocukları topluma kazandırmak, toplum duyarlılığını arttırmak için Mina Otizm Derneği olarak çeşitli etkinlikler yapıyoruz. En büyük hayalimiz, bütün otizm camiasının bir araya toplanmasıdır. Yerel yönetimlerden bu yönde destek bekliyoruz” dedi.
‘BURSA’DA ALAN ÖĞRETMENLERİ YOK’
Türkiye genelinde otizmle ilgili örnek çalışmalara imza atan belediyeler olduğunu da vurgulayan Kanberoğlu, “Ankara’da Otizm Vakfı, belediye desteği ile hayata geçti. İstanbul Bağcılar Belediyesi’nin yaptığı otizm okulları var. Ücret almıyorlar ve kaliteli eğitim veriyorlar. Bursa’da otistik çocuklar okulu var. Ama oraya da girmek kolay olmuyor. Girilse bile alan öğretmenleri yok. Bu çocuklar hayata spor eğitimi ile adapte oluyorlar. Özel eğitim gerekiyor. Otizmli çocukların günde 8 saat, haftada 40 saat eğitim alması şart. Devletin verdiği haftada 2 ayda 8 saat özel eğitimle hiçbir sonuç alınamıyor” dedi.
‘NİLÜFER’DE PARASI OLANLAR
Otizmle mücadelenin çok maliyetli olduğunun da altını çizen Kanberoğlu, “Ayda bin 500-2 bin TL bir çocuğun eğitimi için harcanıyor. Özel hocalar tutuluyor. Bursa’da otizmli çocuklar için özel bir spor okulu açıldı. Sadece parası olan aileler çocuklarını götürüyor. Aylık 2-3 bin TL gibi uçuk rakamlar alınıyor. Parası olmayanlar ne yapacak? Dar gelirlinin gelir seviyesi belli. Bir adım yol alabilmek için mücadele veriyoruz. Anlayış ve destek istiyoruz” ifadelerini kullandı.
‘HER AY BİR İŞ ADAMI DESTEK OLSUN’
Emel Kanberoğlu, sorunlarına çözüm bulunması adına umutlu olduklarını ifade ederken “Bursa’da sosyal hayata uyum sağlamaları için Spor ve Gastronomi bölümünün olacağı ‘Otizm Yaşam Köyü’ne ihtiyaç var. Bu çocuklar eve hapisler. Parası varsa eğitim alıyor. Parası yoksa eğitim alamıyor. Bursa sanayi şehri… Hali vakti yerinde yüzlerce iş adamı var. Her ay bir iş adamı bir çocuğa destek olsa çok büyük yol kat etmiş oluruz. Yerel yönetimler ve iş dünyasından destek almazsak hiçbir şey yapamayız. Şunu unutmamak gerekir ki her 88 çocuktan 1 çocuk otizmle doğuyor” dedi.
“DUYARSIZ KALMASINLAR”
Hayatını otizmli olan oğluna adayan Emel Kanberoplu,“Fehmihan bugün 16 yaşında okuma yazma öğrendi, özel yeteneğinden pasta, kek yapabiliyor ama tamamen konuşması olmadığı için bize bağımlı yaşıyor. Yalnız başına hiç biryere gidemiyor. Duygularını anlatamıyor. Tekrarlayıcı takıntılı hareketleri var. Ama mücadeleye devam sosyal hayata uyum sağlaması için ve konuşmasının ilerlemesi için hala özel eğitime muhtaç. Bugün mesela tırnaklarını kesmesi için çalışma yaptık, geçen sene kendi başına banyo yapılmasına çalışıldı. Özel birebir eğitimle çalışılırsa adım adım da olsa ilerliyorlar. Rehabilitasyon merkezleri devletin karşıladığı haftada 2 saat, ayda 8 saat eğitimle hiçbir şey kazanamıyor bu çocuklar. Haftada 40 saat yoğun özel eğitimle çok yol kat edilir. Eve Özel eğitimci çağırdığımızda saati 100 milyon para alıyorlar. Çok pahalı bir eğitim. Maddi, manevi yetişemiyoruz artık. Bu yüzden Özel eğitim tek çaremiz bizim. Diğer büyükşehirlerimizde bunun örnekleri var Otizm adına belediyelerin açtığı yaşam köyleri, Otizm Vakıfları( Ankara,İstanbul,İzmir vs)Bursada bu kadar aile çaresizken duyarsız kalmasınlar