Akpınar Kültür Merkezi’nde haftanın 2 günü toplam 312 saatlik modülle çalışan 25 kursiyer, her aşaması ince işçilik isteyen ata yadigarı sanatı yaşatmak istiyor. Çini işlemeciliği kursunun kendileri için terapi niteliği taşıdığını ifade eden kursiyerler, aynı zamanda ev ekonomilerine de katkı sağlamayı hedefliyor.
İşlemler, Toprağın Adeta Ateşle Dansı
Kurslarda kullanılan topraklar, kursiyerlerin ellerinde şekillenirken pişirme aşamasında adeta ateşle dans ediyor. Çini işlemeciliğinin aşamalarını anlatan kurs öğretmeni Şükran Şay, “Parşömen kâğıdına desen çizilip etrafından boncuk iğnesi ile deliniyor. Bisküvi (ham ürün) üzerine parşömen kâğıdı konulup kömür tozu dökülerek sünger ile üzerinden geçiliyor. Desen böylece bisküviye geçiriliyor. Tahrir boyası fırça yardımı ile sürülüyor. Tahrirlenen desene çini boyaları ile boyama işlemi yapılıyor. Daha sonra da 950-1000 dereceli çini fırınında pişiriliyor. Üzeri cam kaplanmış olarak çıkıyor” diye konuştu.
“Fırında Açan Çiçekler”
Stresten uzaklaşmak için çini kursuna geldiğini ifade eden Songül Kavraz, “Çini, çok farklı bir alan. Kendini kaybediyorsun, rahatlıyorsun, desenle özdeşleşebiliyorsun. Hem boyalar da değişiyor. Fırına girince nasıl bir şey çıkacak diye merak ediyoruz” dedi. Birçok kursa gittiği halde en çok ilgisini çeken kursun çinicilik olduğunu belirten kursiyer Fatma Çiftçi de, “Annemi kaybetmiştim. Çocuklar da üniversiteye başlamıştı ve yalnız kalmıştım. Kurs bana psikolojik destek oldu. Çini işlemeciliği bir aşk ve biz buna fırında açan çiçekler diyoruz. Farklı boyuyoruz ve fırından farklı renklerle çıkıyor. Yaptığımız işleri, hediye veriyoruz, evimizin dekorunda kullanıyoruz. Bize bu imkanı sağlayan Osmangazi belediye Başkanımız Mustafa Dündar ve hocalarımıza çok teşekkür ediyorum” diye konuştu.